Αμερική η χώρα των όπλων, των musclecars, της μάσας και της rock. Η χώρα με την μικρότερη ιστορία αλλά εκείνη που κατάφερε να πατήσει πρώτη στο φεγγάρι. Μια χώρα που την αγαπάς και την μισείς ταυτόχρονα προσπαθώντας να ισορροπήσεις ανάμεσα σε προσωπικότητες όπως ο Lou Reed ή ο Johnny Cash από τη μια και το Lifestyle της υπερκατανάλωσης και της υπερβολής από την άλλη.

Παρόλα αυτά, εκτός των προαναφερθέντων, αν με ρωτήσει κανείς για ποια πράγματα γουστάρω εγώ την Αμερική η απάντηση είναι απλή τον Jason και την Intense.
Είναι ίσως ο τρόπος που αντιμετώπισε η Intense τον χώρο της ποδηλασίας όλα αυτά τα χρόνια ο οποίος την έκανε να ξεχωρίζει. Πρωτοπόρος δηλαδή χωρίς να προσπαθεί ιδιαίτερα προσφέροντας στον κόσμο το πρώτο downhill ποδήλατο. Προτιμώντας για πολλά χρόνια το μεράκι από το καθαρό κέρδος φτιάχνοντας τους σκελετούς της στο χέρι. Είναι επίσης η φίρμα που έθεσε το σημείο αναφοράς για τον όρο all mountain πριν καλά καλά αυτός υπάρξει δημιουργώντας το tracer.

Οι καιροί βέβαια άλλαξαν και μαζί τους άρχισε να αλλάζει και η Intense. Για του λόγου το αληθές όταν άκουσα για πρώτη φορά ότι θα βγάλει σκελετό made in Taiwan ξενέρωσα.

Όχι γιατί με χαλάει η Taiwan, άλλωστε σχεδόν όλοι εκεί τα φτιάχνουν, αλλά γιατί ο τρόπος με τον οποίο μιλάει η Intense με το αλουμίνιο είναι μοναδικός. Βέβαια όταν καβάλησα το πρώτο carbon, το carbine δηλαδή, πάνε και τα μεράκια και τα αλουμίνια μαζί.
Οι καιροί όπως είπαμε αλλάζουν αλλά αυτό δεν σημαίνει πάντα προς το κακό. Μάλιστα είμαι της άποψης ότι είναι οι καλύτεροι για να ασχοληθεί κάποιος με το mountain bike.

Τέρμα τα "τραβηχτήρια'' μέχρι την αρχή της πίστας, τέρμα και τα ποδήλατα που ανεβαίνουν ονειρεμένα και στο κατέβα είναι εφιάλτης στο δρόμο με τις πέτρες. Τα trends θέλουν τον αναβάτη να κάνει πετάλι μέχρι το μονοπάτι το οποίο θα κατεβεί, με το ίδιο ποδήλατο, χωρίς να κάνει πουθενά εκπτώσεις.

Άλλοι το λένε enduro, εμείς το λέμε mountain bike στην καλύτερη μορφή του.

Η χρονιά που μας πέρασε ήταν σταθμός για την Intense, αφού από εταιρία boutique που προσφέρει σκελετούς, ακολουθεί τα μονοπάτια μεγαλύτερων παικτών προσφέροντας ολοκληρωμένα builds. Ήταν όμως και η χρονιά που κέρδισε το βραβείο για το καλύτερο ποδήλατο, παρουσιάζοντας το tracer carbon.

Σκελετός
Πιάνοντας στα χέρια σου τον σκελετό καταλαβαίνεις επιτόπου ότι ο αμερικάνος δεν έστειλε απλά τα σχέδια στην Κίνα, αλλά και αυστηρές οδηγίες σε σχέση με τα στάνταρτ και την ποιότητα. Πραγματικά είναι έργο τέχνης σε δύο τροχούς. Κάτι που με χάλασε ήταν το γεγονός ότι τα Links της ανάρτησης από cnc έγιναν forged, κάτι που ξέχασα εύκολα στην πορεία. Το design του σκελετού είναι δια χειρός Jeff Steber, ενώ για τη κατασκευή του carbon μεσολαβεί η γερμανική SEED η οποία καταπιάνεται με εφαρμογές ανθρακονιμάτων. Ο Γερμανός φαίνεται να την έκανε καλά τη δουλειά του αφού δεν έχουμε δει κανένα carbon μοντέλο της Intense να έχει κοπεί. Τα Links ενώνονται με τον σκελετό με τις κλασσικές cnc βίδες οι οποίες έχουν βελτιωθεί αρκετά σε σχέση με το παρελθόν.

Ένα σημείο το οποίο χρήζει ιδιαίτερης προσοχής είναι το μέγεθος που θα πρέπει να επιλέξει ο υποψήφιος αγοραστής . Η μόδα θέλει να καβαλάμε μακριά top tubes επιλέγοντας ένα μέγεθος μεγαλύτερο τον σκελετό. Το δοκίμασα με το carbine και δεν μου έκατσε. Στα 1.79 επιλέγοντας large σκελετό βοηθήθηκα αρκετά στην ανηφόρα όμως δεν ένιωσα ποτέ άνετος πάνω στο ποδήλατο. Μάλιστα αναγκαστικά να σκύψω τόσο πάνω στο ποδήλατο που άρχισα να χάνω την αυτοπεποίθηση μου στα δύσκολα μονοπάτια, ενώ στις στροφές το τιμόνι ήταν ελαφρύ. Εφόσον δεν θα γίνω πιλότος στα γεράματα για το tracer επέλεξα το medium και βρήκα την υγειά μου.
Άλλη μία αλλαγή σε σχέση με τα προηγούμενα μοντέλα είναι η κατάργηση του g2 συστήματος στα νύχια του σκελετού, στο όνομα της ακαμψίας και του βάρους. Βέβαια κάτι τέτοιο δεν ισχύει αφού flex στο πίσω τρίγωνο υπάρχει σε σχέση με το μπροστά που είναι βράχος.

Build
Για το χτίσιμο του ποδηλάτου επιλέχθηκαν ανταλλακτικά με τρόπο ώστε να είναι σχετικά γήινο όσον αφορά την τιμή του και εξωγήινο στις επιδώσεις του.

Αναλυτικά
Πιρούνι: Rockshox Pike
Μετάδοση : xt 10αρι ντεραγιέ , xtr επιλογέας
Φρένα: Hope m4
Ρόδες :Hope κέντρα, Sapim cx-ray ακτίνες και Spank oozy 295 στεφάνια
Πεταλιέρα: Race Face next sl
Παλουκόσελο: Rock Shox Reverb
Λαιμός/τιμόνι: Straitline am 50mm/Enve dh bars
Πετάλια: Spank spike flat
Σέλα: Wtb devo
Βάρος: 12.8 kg

Ανάβαση
Το τελευταίο ποδήλατο της κατηγορίας που καβάλησα για καιρό ήταν το ομόσταυλο carbine 275, ένα καταπληκτικό ποδήλατο το οποίο τα έκανε αρκετά καλά όλα. Βέβαια εκεί που ξεχώριζε ήταν οι ανηφόρες τις οποίες πραγματικά τις κατάπινε για ποδήλατο της κατηγορίας.

Να σημειώσω ότι το tracer ήρθε εξοπλισμένο με την νέα ανάρτηση της Cane Creek, την Inline. Ένα μοντέλο που δημιουργήθηκε για να χτυπήσει την ''ελαφριά'' κατηγορία της αγοράς , έχοντας απέναντι την rp23 της Fox και την Monarch της Rockshox. Δεν ήξερα τι να περιμένω λοιπόν οπότε και έμεινα στις προτεινόμενες από την Cane Creek για τον σκελετό βάζοντας μόνο αέρα για τα κιλά μου.
Σαν σημείο αναφοράς για τις δυνατότητες ενός ποδηλάτου έχω την ανάβαση Υμηττού από την πλευρά του Παπάγου, ειδικά στο σημείο του νεκροταφείου.
Έχοντας υψηλές προσδοκίες από την τελευταία μου εμπειρία με την Intense ξεκίνησα αρκετά σίγουρος την ανάβαση με το tracer. Ήταν αρκετά τα πρώτα μόλις μέτρα της ανηφόρας για να μου κοπούν τα πόδια, αφήνοντας μου μια πίκρα για το ποδήλατο. Όχι μόνο η πεταλιά μου δεν έφτανε στη ρόδα αλλά και η ανάρτηση έδειχνε να ''κάθεται'' στα πρώτα χιλιοστά της διαδρομής κάνοντας τα πράγματα πιο δύσκολα. Όλα αυτά φυσικά με το climb switch πάντα ανοιχτό.
Συλλογιζόμενος το τι ακριβώς συνέβη και το τι έφταιγε αποφάσισα να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία.
Την επόμενη λοιπόν σκέφτηκα ότι δεν καβαλάω κάποιο ποδήλατο με trail καταβολές και μάλλον πρέπει να πάω με τα νερά του. Τι σημαίνει αυτό; Δεν κάνω επίθεση στην ανηφόρα αλλά προσπαθώ να κρατήσω χαλαρούς ρυθμούς βόλτας. Έδωσα και λίγο παραπάνω αέρα στη ανάρτηση από τον προτεινόμενο και ως δια μαγείας η ανηφόρα βγήκε και μάλιστα ξεκούραστα!
Το συμπέρασμα είναι ότι το tracer δεν έχει σχεδιαστεί για να κάνει χρόνους στην ανηφόρα.
Η φιλοσοφία πίσω από αυτά τα ποδήλατα είναι να μπορέσει ο αναβάτης να φτάσει στην κορυφή για να την κατέβει γρήγορα και όχι για να σπάσει τα k.o.m. ανάβασης.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα το ευχαριστηθείς και την ανηφόρα απλά θέλει τον χρόνο του...

Κατάβαση
Τελειώνοντας την ανάβαση μου και φτάνοντας στην αρχή του μονοπατιού (5 για την ακρίβεια) αποφάσισα να το δοκιμάσω στο downhill.
Αυτό ήταν... Το ποδήλατο έδειξε τον πραγματικό του χαρακτήρα αφήνοντας με άφωνο.
Χωρίς υπερβολές και φαμφαρολογίες το tracer δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα ''μεγαλύτερα'', καθαρόαιμα downhill ποδήλατα ενώ ταυτόχρονα είναι αρκετά πιο παιχνιδιάρικο αφήνοντας σου ένα μόνιμο χαμόγελο καθ'όλη την διάρκεια της κατάβασης.
Είναι ζυγισμένο άψογα ενώ το virtual pivot point σύστημα το οποίο χρησιμοποιεί εδώ και χρόνια η Intense δουλεύει γραμμικά. Φυσικά οι 27.5 τροχοί βοήθησαν αρκετά στην βελτίωση της συμπεριφοράς του tracer στα τεχνικά σημεία του μονοπατιού.

Όταν έφτασε η ώρα της στροφής ευχαριστούσα ότι θεό υπάρχει που γύρισα σε medium, ενώ το carbon και η ακαμψία του μπροστινού τριγώνου κάνουν το ποδήλατο χειρουργικό εργαλείο.

Το flex πίσω εξαφανίστηκε και το όλο πακέτο μου θύμισε το θρυλικό 951 κάνοντας με να ξεχνάω ότι καβαλάω all mountain/enduro ποδήλατο.

Στο δια ταύτα
Το tracer δεν είναι ένα trail ποδήλατο σχεδιασμένο ώστε να μπορεί να κατέβει καλά ένα downhill μονοπάτι. Είναι ένα mini downhill ποδήλατο σχεδιασμένο ώστε να σε ανεβάζει μέχρι το μονοπάτι. Αν αυτή η λογική σε καλύπτει και αν έχεις κάνει αρκετές οικονομίες για να καλύψεις το τίμημα του carbon, τότε με κλειστά τα μάτια κάνε την κίνηση σου γιατί είναι ποδήλατο που θα σε κάνει να το απολαμβάνεις non stop.

+ fun to ride, είναι Intense, είναι carbon, είναι πανέμορφο, ελαφρύ και κατεβαίνει σα διάολος...
-δεν είναι καθαρός αμερικάνος, έχει flex το πίσω σε σχέση με το μπροστά τρίγωνο, τα links δεν είναι πλέον cnc, είναι ακριβό.